“ Μα καλά ! Τι όφελος μπορεί να αποκομίσει κανείς από μία πλαστικοποιημένη εικονίτσα ή ένα ξύλινο σταυρουδάκι ; ”
Εύλογο το ερώτημα σε πολλούς που διαβάζουν ότι η Συναλληλία μας “Πρόμαχος Ορθοδοξίας” στο πλαίσιο των ιεραποστολικών της δράσεων, πέρα από τα δωρεάν βιβλαρίδια των Χαιρετισμών, δίνει ως ευλογία έγχρωμες πλαστικοποιημένες εικόνες καθώς και αγιορείτικα ξύλινα σταυρουδάκια !
Με αφορμή λοιπόν την μεγάλη Εορτή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου, καθώς και της Κυριακής της Σταυροπροσκυνήσεως, θα σας διηγηθούμε ένα θαυμαστό γεγονός που μας διηγήθηκε ένας εκλεκτός βασταζος μας, που τα τελευταία χρόνια απασχολείται ώς οδηγός ταξί.
Επειδή γνωρίζουμε τον ιεραποστολικό του ζήλο , αλλά κυρίως το πόσο υπεύθυνα και συνετά διανέμει τα βιβλαρίδια και τις άλλες ευλογίες που του εμπιστευόμαστε, πάντα με σύνεση, διάκριση και μόνο εκεί που θα πιάσουν τόπο , σε τακτά χρονικά διαστήματα έρχεται από τα γραφεία μας και παίρνει την τσαντούλα του.
Κάποιες από τις ευλογίες αυτές τις βάζει στο ντουλαπάκι στο ταμπλό του αυτοκινήτου, και τις υπόλοιπες στην τσαντούλα στο πορτ μπαγκάζ.
Πριν λίγο καιρό , Δευτέρα πρωί, ευρισκόμενος στην Λεωφόρο Θησέως, στην Καλλιθέα με κατεύθυνση προς Πειραιά, διαπίστωσε ότι οι εφαρμογές που είχε για να τον καλούν υποψήφιοι πελάτες μέσω κινητού τηλεφώνου, δεν λειτουργούσαν. Προφανώς κάποια βλάβη θα υπήρχε στο διαδίκτυο.
Έχοντας περάσει την Πλατεία Δαβάκη , αίφνης ενεργοποιείται η μία εφαρμογή, και ακούει το σήμα προκειμένου να “διεκδικήσει” κλήση πελάτη που βρισκόταν πολύ κοντά στη θέση του οχήματος του.
Πράγματι το κάνει, “παίρνει” την κλήση και κάνοντας αναστροφή πάει να τον παραλάβει.
Σταματώντας βλέπει έναν νέο άνδρα με τον στρατιωτικό του σάκο.
Βγαίνει να ανοίξει το πορτ-μπαγκαζ για να τοποθετήσει τον σάκο και βάζοντας τον μέσα – και χωρίς να υπάρξει κάποιο τράνταγμα – ένα από τα ξύλινα σταυρουδάκια που βρισκόντουσαν μέσα στην πλαστική τσάντα , “πετάγεται” και “προσγειώνεται” πάνω στο σάκο του φαντάρου.
Εξεπλάγην μεν, αλλά δεν ήθελε να δώσει συνέχεια – μιας και δεν μπορούσε να γνωρίζει τι πρεσβεύει ο νεαρός άνδρας – παίρνει το σταυρουδάκι και το βάζει ξανά μέσα στην τσάντα.
“Που πηγαίνουμε ; ” ρώτησε τον πελάτη αφού επιβιβάστηκαν
“Στην πύλη .... στο λιμάνι του Πειραιά ! Είμαι καταδρομέας , λοκατζής κι έχω μετάθεση για την ... !!”
Χάρηκε και ο βαστάζος μας και τον ρώτησε – όπως ήταν φυσικό – για το πόσους μήνες του μένουν για το απολυτήριο και τα σχετικά.
Απαντώντας ο νεαρός φαντάρος στις ερωτήσεις του αδελφού μας, του είπε κάτι που τον εξέπληξε
“ Ξέρετε κύριε , εγώ θα μπορούσα να μην υπηρετήσω , μιας και δεν έχω γεννηθεί στην Ελλάδα. Εϊμαι Αλβανός και ήρθα με τους γονείς μου στα πέντε μου χρόνια στην Ελλάδα.. Εγκατασταθήκαμε στην ..... και οι κάτοικοι του νησιού μας αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή. Εγώ κύριε αγαπώ την Ελλάδα και ήθελα να υπηρετήσω και μάλιστα στα ειδικά σώματα !”
Χάρηκε πολύ ο βαστάζος μας ακούγοντας όλα αυτά και τότε του είπε !
“ Τότε θα μου επιτρέψεις να σου δώσω κι εγώ αυτές τις Εικόνες για να προστατεύουν ! ”
Και του έδωσε την Εικόνα του Εσταυρωμένου, του Ευαγγελισμού και του Αγίου Πορφυρίου !
Να επισημάνουμε εδώ ότι η Εικόνα του Αγίου Πορφυρίου που είχαμε ενεχειρίσει στον βαστάζο μας να δίνει ευλογία στους επιβάτες του, ήταν μία απο τις δύο που δίναμε επί πολλά χρόνια ( εννοείται δωρεάν και ως ευλογία ) στην Ιερά Μονή του Αγίου Πορφυρίου στο Μήλεσι, και παριστάνει τον Άγιο στο κελλάκι του να κρατάει στο χεράκι του ένα ξύλινο Σταυρό, με τον οποίο κι ευλογούσε !
“Του Αγίου Εφραίμ !”
“Μάλιστα, μάλιστα ! Αυτό ήταν το όνομα ! Ξέρετε δεν γνωρίζω και πολλά μιας και δεν έχω βαπτιστεί !!!! Βέβαια για να είμαι ειλικρινής, επειδή πραγματικά αγαπώ πολύ την Ελλάδα , και γνωρίζω πόσο σημαντική είναι η Ορθοδοξία για την Ελλάδα, είχε περάσει από το μυαλό μου να βαπτιστώ ! Και να... μέσα σε δύο ημέρες πήρα στα χέρια μου τόσες Εικόνες !!”
“Ίσως ο Θεός να θέλει κάτι να σου πει ! Αφού βλέπει ότι με την καρδιά σου το επιθυμείς σίγουρα θα σε βοηθήσει !”
“Ξέρετε εγώ δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω !”
“Πάρε εσύ την απόφαση και μην σε νοιάζει ! Γνωρίζουμε καλούς Ιερείς να σε κατηχήσουν και να σε βαπτίσουν ! Και αν δεν βρεις ανάδοχο, νονό εννοώ, θα το αναλάβουμε εμείς !!!”
Με την κουβέντα, φτάσανε στο λιμάνι !
Πριν αποβιβαστεί, αντάλλαξαν τηλέφωνα και βγήκαν από το όχημα!
Βγάζοντας τον στρατιωτικό του σάκο από το πορτ μπαγκάζ, κι' έχοντας πάρει θάρρος από την συνομιλία τους , ο βαστάζος του είπε
“Δεν ξέρω αν το παρατήρησες πριν ! Αλλά όταν έβαλα πριν τον σάκο σου, ένα σταυρουδάκι που ήταν μέσα στην τσάντα πετάχτηκε πάνω του! Θα μου επιτρέψεις να στο προσφέρω ! Καταλαβαίνω ότι αφού δεν έχεις βαπτιστεί δεν θα το φορέσεις, αλλά ας το κρατάς μαζί σου να σε φυλάει !”
Έτσι αποχωρίστηκαν.
Σάββατο αργά το απόγευμα χτυπάει το τηλέφωνο του αδελφού μας
Ήταν ο φαντάρος , ο καταδρομέας που είχε βγει έξοδο
Αυτά που είπε στον βαστάζο μας και μας τα μετέφερε λίγα λεπτά αφού έκλεισαν το τηλέφωνο μας άφησαν ενεούς
“ Όταν έφθασα στο στρατόπεδο και πήγα να αφήσω τον σάκο στο θάλαμο μου, με ενώ τακτοποιούσα τα πράγματα μου και κρέμαγα το σταυρουδάκι που μου δώσατε στο σίδερο του κρεβατιού μου, μεταξύ των άλλων με ενημέρωσαν οι συνάδελφοι ότι είιχαμε “επιδρομή” κοριών. Όλη την νύχτα υπέφεραν από τα τσιμπήματα τους. Και ο θάλαμος μας και οι διπλανοί θάλαμοι. Θα το πιστέψετε ότι το πρώτο εκείνο βράδυ που κοιμήθηκα στο θάλαμο μου δεν με τσίμπησε κοριός. Ούτε εμένα , ούτε τους συναδέλφους μου. Ενώ για δεύτερη φορά όλοι οι άλλοι στρατιώτες στους διπλανούς θαλάμους ταλαιπωρήθηκαν, εμάς δεν μας επισκέφθηκαν ! Δεν έδωσα σημασία ! Ούτε και το απέδωσα στο σταυρουδάκι ! Όμως προχθές το βράδυ, Πέμπτη προς Παρασκευή, είχα ένα ολοζώντανο όνειρο. Θυμάστε τον Άγιο του οποίου την εικόνα μου χαρίσατε. Τον Άγιο Πορφύριο ; Ε... μου εμφανίστηκε. Ήρθε , με αγκάλιασε και μου είπε “Και η Ελλάδα σε αγαπάει παιδί μου ! Και ο Χριστός μας !! Και δεν θα χρειαστεί να πας εσύ , αλλά θα μείνεις εδώ !!!”
Ξύπνησα και προσπαθούσα να βγάλω νόημα.
Το ότι μου είπε το ότι κι η Ελλάδα με αγαπάει φαντάστηκα το είπε επειδή και συχνά , σχεδόν σε όλους λέω, ότι αγαπώ την Ελλάδα και είμαι ευγνώμων για όσα μου έχει προσφέρει ! Αλλά να μου πει ότι και ο Χριστός με αγαπάει ; Την ώρα μάλιστα που σκέπτομαι αν θα έπρεπε να βαπτιστώ ... Δεν σας κρύβω ότι αυτό με εντυπωσίασε ! Όμως τα τελευταία λόγια του, μου φάνηκαν ασυνάρτητα. Δεν έβγαζα νόημα.
Μην σας τα πολυλογώ, το πρωί όταν βγήκαμε στην αναφορά έρχεται ο λοχαγός για να μας ανακοινώσει σε ποιο φυλάκιο στο νησί θα πάμε την επόμενοι εβδομάδα εμείς οι νέοι καταδρομείς που ήρθαμε. Και αφού ενημερώνει τους άλλους, έρχεται μπροστά μου και τι μου λέει ; “ Εσύ δεν θα χρειαστεί να πας, αλλά θα μείνεις εδώ ”
Δηλαδή τα λόγια ακριβώς που μου είπε ο Άγιος Πορφύριος στο όνειρο μου.
Αμέσως μετά πήγα σε ένα γραφέα στο Διοικητήριο. Πολύ καλό παιδί. Έμαθα ότι είναι θεολόγος και μάλιστα και ευσεβής. Του ζήτησα να του μιλήσω και του τα είπα όλα. Και όλα όσα είπαμε στο ταξί προς τον Πειραιά. Και για την εικόνα που μου χαρίσατε. Και για το ξύλινο σταυρουδάκι από το Άγιο Όρος, και για τους κοριούς που δεν μας πείραξαν και φυσικά και το όνειρο !
Με άκουσε με προσοχή ! Και μου είπε ότι προφανώς ο Άγιος Πορφύριος ήρθε να με ενισχύσει πνευματικά, να με δυναμώσει, και να μου δείξει ότι αυτό που σκέπτομαι είναι από το Θεό που με αγαπάει. Και μάλιστα για να πειστώ ότι είναι αλήθεια μου είπε τα ακριβή λόγια που μου είπε πριν λίγο ο λοχαγός.
Και να σας πω... από εχθές αισθάνομαι πιο δυνατή την ανάγκη να βαπτιστώ. Και την αγάπη του Χριστού αισθάνομαι. Και τώρα πριν βγω για έξοδο ένοιωσα την ανάγκη να πάρω το σταυρουδάκι και να το φορέσω στο λαιμό μου. Δεν ξέρω αν έκανα καλά, μιας και δεν είμαι βαπτισμένος, αλλά το ήθελα πολύ, και αισθάνομαι τόσο όμορφα !”
Συγκινημένος άκουσε ο αδελφός μας την διήγηση του καταδρομέα μας. Και την αισθάνθηκα κι εγώ την συγκίνηση αυτή, όταν μετά μου τηλεφώνησε.
Ο φαντάρος μας πήρε ήδη το απολυτήριο του. Και πριν πάρει την άδεια απόλυσης επικοινώνησε με τον αδελφό μας και του ζήτησε να του συστήσει Ιερέα για την Κατήχηση επειδή έχει πλέον την απόφαση να βαπτιστεί.
Ασφαλώς και δεν θα ισχυριστούμε ότι το σταυρουδάκι που “πετάχτηκε” από την τσαντούλα του βαστάζου μας άνω στο σάκο του, ή η πλαστικοποιημένη Εικόνα του Αγίου Πορφυρίου , οι ευλογίες δηλαδή που χρόνια τώρα με αγάπη μοιράζουμε είναι θαυματουργά !
Όμως πιστεύουμε ότι έγιναν “εργαλεία” στα άχραντα χέρια του Χριστού μας να οδηγήσει μία ψυχή στην Αγία μας Ορθοδοξία, στην Ποίμνη Του ! Να καλέσει μία ψυχή εις σωτηρία !
Και θαρρώ ότι μεγαλύτερο Θαύμα από αυτό ΔΕΝ υπάρχει !
Χρόνια πολλά σε όλες κι όλους !
Καλό υπόλοιπο του σταδίου της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής να έχουμε !
Με τον Τίμιο Σταυρού του Κυρίου μας να μας προστατεύει από ορατούς κι αοράτους εχθρους !
Χριστός Ανέστη ! Αληθώς Ανέστη !
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε ! Αλληλούια !
Σταυρέ Τίμιε του Χριστού, σώσον ημάς τη δυνάμει σου !
